Հայաստանյան մեդիադաշտում բավական տևական ժամանակ մի ոչ բարեհույս տարր է ֆրֆռում՝ ինքն իրեն մի մեծ կեղտ երևակայած: Խոսքը, մասնավորապես, «առաջ աշխարհից զզվող» Բաղդասարյան Մհեր անուն-ազգանունով երախտամոռ գոմիկի մասին է, որը վաղուց է տառապում «աստղային հիվանդություն» կոչվող ախտով մի դեպքում, երբ նույնիսկ աստղիկ էլ չի հանդիսանում ու ընդամենն ընկած է ինքնաբավարարման անհուն հորձանուտը՝ մոռանալով իր անհրապույր անցյալը, գերագնահատելով սեփական կյանքի ներկա էտապը:Սա, փորձելով սեփական հասակից վեր ցատկել, հայտարարել է, թե հայ իրականության մեջ ինքն է եղել առաջին յութուբյան հարցազրուցավարը՝ միաժամանակ պնդելով, թե ինքն այնքան մեծ մասսայականություն է վայելում, որ իր պրոյեկտը շատ ավելի լայն ժողովրդականություն է վայելում, քան մեդիամագնատներին, «նախկին օլիգարխներին» պատկանող մեդիաների արտադրանքը: Կարճ ասած՝ այս երևույթը ինքն իրեն հռչակել է՝ հայկական Լարի Քինգ՝ մոռացության տալով յուր անփառունակ անցյալը:
Նախ՝ Բաղդասարյան Մհերը ոչ մի բանում առաջինը կամ առաջադեմ մեկը չի եղել ու չի էլ հանդիսանում: Սա մոռացել է, իսկ ավելի ճիշտ՝ չի ցանկանում հիշատակել իր անցյալի անհրապույր դրվագները, այն, թե ինչպես էր տարբեր օլիգարխներին պատկանող մեդիաների միջանցքներում աշխատավարձի հերթ կանգնում ու վիզը ծռած սպասում, թե երբ է գալու ռոճիկ ստանալու իր հերթը. չլինեին «օլիարխների» մեդիաները, հիմա այս գեյը տաքսի էր քշելու: Ու հիմա սա տեսախցիկների առաջ լոպազանում է, թե իբր ինքն ավելի պահանջված դեմք է, քան մնացած բոլորը, որ իրեն ոչ ոք չի կարող հասնել կամ համեմատվել, որ ինքը պարզապես վերջն է ու վերջ:
Երբ այլոք սկսում են տառապել «աստղային հիվանդությամբ», գոնե կյանքի որոշակի փուլում իրենցից ինչ-որ բան են ներկայացրած լինում: Ախր սա իր կյանքի որևիցէ հանգրվանում, ներառյալ ներկա փուլում, իրենից ոչինչ չի ներկայացնում. սովորական «յութուբեր» է՝ շատ սահմանափակ մտահորիզոնով ու մասնագիտական խիստ սակավ հմտություններով: Սրան-նրան նմանակելը կամ սրանից-նրանից բան փախցնելը դեռ չի խոսում պրոֆեսիոնալիզմի կամ էթիկայի մասին, որից բացարձակապես զուրկ է տղամարդկային ջերմ սիրո այս մեծ սիրահարը:
Ցավալի է, երբ դեղնակտուցները իրենք իրենց մի մեծ բան են երևակայում. բարդույթավորված են դե, մի կերպ պե՞տք է ինքնահաստատվեն այս կյանքում, թե՞ ոչ…