Կապ Fast Change Ադմինի հետ
Օձ տալս մարդուն ուղարկելա խոպան, ինքն էլ 2 վայրենի լակոտներին վերցրել, եկել նստելա վզներիս։ Զզվում եմ սրանից արդեն, մի հատ չի ասում էս մարդիկ իրանց կյանքը ունեն։ Թող գնա մոր հետ ապրի, եքա տները թողած, եկել խցկվելա մեր կյանք։
Էն օրը դրսից տուն եմ գալիս, մեկել տեսնեմ մտելա սենյակս ու իմ շորերնա հանում հագնում։ Ասեցի՝ Աշխեն չհասկացա, էս ի՞նչա կատարվում։ Ինձ ասումա՝ տեղ պետքա գնամ, իմ համար շոր եմ ման գալիս։ Հազիվ ինձ զսպեցի դրան մի երկու բառ չասեմ։